ใจยังหวังกายต้องสู้ไหว

ความหวังเป็นพลังเล็ก ๆ ที่ซุกซ่อนอยู่ในห้วงความนึกคิดของทุกคน มากบ้างน้อยบ้างแตกต่างกัน ความหวังอาจเป็นกระทู้คำถามที่ต้องการคำตอบสุดท้ายเพียงข้อเดียว “สมหวัง” ทว่าโดยความจริงกับพบว่ามีมากกว่าหนึ่งคำตอบ และเป็นคำตอบที่ไม่ใคร่จะยินดีนัก

คำวลีที่ว่า “ชีวิตไม่สิ้นก็ต้องดิ้นต่อไป” เป็นคำง่าย ๆ โดยไม่ต้องอธิบายขยายความ ก็รู้ความหมายและจุดประสงค์ได้ เพราะแต่ละวันของทุกคนยังต้องลุยและคอยลุ้นอย่างเหนื่อยหนัก เผื่อจะได้สบตากับคนแปลกหน้าที่ชื่อ “สมหวัง” สักครั้ง

ความหวังของคนเราจะเล็กเท่าเม็ดงาหรือยิ่งใหญ่สักปานใดก็ตาม คงเกิดขึ้นเองไม่ได้หากปราศจากต้นทุนที่สมบูรณ์และแข็งแกร่ง นั่นคือ สภาพร่างกายและสภาพจิตใจ เพราะถ้าใจมุ่งหวังต่อสิ่งใดแล้วร่างกายไม่สามารถตอบสนอง หรือเอื้อต่อการได้มาของสิ่งนั้น ๆ ความหวังก็เป็นแค่ความนึกคิดที่โลดแล่นไปตามจินตนาการเท่านั้น เป็นเงาความคิดที่ถูกปั้นแต่งอย่างไม่สิ้นสุด ทว่าหาความเป็นรูปธรรมให้ปรากฎไม่ได้เลย

ฉะนั้น หากใจหวังต่อสิ่งใดแล้ว ควรบ่มเพาะสภาพร่างกายของเราให้พร้อมและสู้ได้กับทุกสภาพเส้นทางชีวิต และแน่นอนว่าไม่ใช่การฝืนใจสู้ แต่ควรเป็นการฮึดสู้ในสภาพที่ร่างกายและจิตใจพร้อมฟันฝ่าอุปสรรคทุกรูปแบบไปด้วยกันนั่นเอง